در اولین بار که شما قطع شدن سرویس‌ها را تجربه می‌کنید، این تجربه برای شما به عنوان یک زنگ خطر عمل می‌کند تا به شما یادآوری کند که نظارت تا چه حد ضروری است و شما باید همیشه هوشیار بوده و از سهل انگاری بپرهیزید. در حالی که این امر در هر محیط تجاری با اهمیت است، در محیط‌های مجازی که تاثیر مشکلات عمیق‌تر و صدای آن مانند یک زمین لرزه در دنیای واقعی است، اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد. اغلب متقاعد کردن تاجران، صاحبان برنامه و بیشتر سازمان‌های IT برای پیاده‌سازی مجازی‌سازی امر مشکلی می‌باشد، برای این کار شما می‌توانید از ارائه مزایای مجازی‌سازی استفاده کنید. بسیاری از سازمان‌ها از مجازی سازی دور می‌مانند به این دلیل که مجازی‌سازی یک تکنولوژی کاملاً متفاوت بوده و آنها با بروز هر مشکل احتمالی به دنبال بهانه‌ای برای سرزنش آن می‌گردند. شما نمی‌توانید هزینه‌ای را برای مشکلات بوجود آمده در لایه مجازی سازمان بپردازید، چون این موجب ایجاد اختلال و افتادن سایه‌ای منفی بر روی ساختار و محیط مجازی شما می‌شود. زمانی که دیتاسنتر خود را با موفقیت مجازی‌سازی کردید می‌بایستی راهی پیدا کنید تا سریعاً از مشکلات و مسائل غیر مترقبه جلوگیری کنید. نظارت مناسب همانند کلیدی عمل می‌کند که به شما در مورد وضعیت سلامت و بدون مشکل محیط اطمینان می‌دهد. در این مقاله، ما 10 مورد از بهترین مقالاتی را آورده‌ایم که می تواند به شما در کنار آمدن با چالش نظارت بر محیط مجازی کمک کند. همچنین به شما نشان دهد که چگونه Veeam ONE می تواند به غلبه بر این چالش کمک کند.
بخش دوم: «نظارت بر عملکرد ماشین مجازی خود را در داخل سیستم عامل Guest (*) انجام ندهید»
در یک محیط سنتی، نظارت بر عملکرد سیستم از طریق سیستم عامل صورت می‌پذیرد بدلیل این که در کنار سخت افزار قرار دارد و می تواند به دقت بر عملکرد سخت افزار نظارت داشته باشد. البته این روشی که معمولاً از آن استفاده می شود بدین صورت است که یک Agent به منظور رساندن گزارشات به نرم‌افزار نظارت (Monitoring) بر روی سیستم عامل Guest قرار می گیرد و یا از APIهایی مثل Windows Management Interface که بصورت پیش فرض بر روی سیستم عامل Guest قرار دارد استفاده می شود. در محیط مجازی، این کار اثر بخشی چندانی ندارد و حتی منجر به نتایج گمراه کننده ای می تواند شود، چون دیگر سیستم عامل ماشین مجازی در کنار سخت افزار قرار ندارد. مجازی سازی لایه ای میان سخت افزار و سیستم عامل Guest (ماشین مجازی) است. Hypervisor سخت افزار مورد نیاز ماشین مجازی را ارائه می کند و کنترل کامل بر روی سخت افزار فیزیکی دارد. با اینکار Hypervisor باعث می شود ماشین مجازی فکر کند که تمامی منابع سخت افزاری Host (سرور) را در اختیار دارد اما در واقعیت این منابع بین چندین و چند ماشین مجازی مختلف تقسیم شده است. بدلیل اینکه در محیط مجازی، سیستم عامل Guest و سخت افزار فیزیکی از هم مجزا هستند، می بایستی از ابزار ویژه‌ای که برای محیط مجازی طراحی شده، به منظور نظارت (Monitoring) بر عملکرد سیستم استفاده شود. ابزارهای عملکرد به منظور استفاده توسط سرورهای فیزیکی که از پشت پرده مجازی سازی آگاه نیستند طراحی شده اند. در نتیجه اعدادی که تولید می کنند ممکن است انعکاس دقیقی از عملکرد یک ماشین مجازی نباشد. و این مساله به ویژه زمانی اتفاق می افتد که آمار پردازنده و حافظه (CPU Memory) مطرح باشد – Hypervisor تلاش بسیاری را در زمینه محافظت از حافظه Host انجام می دهد که سیستم عامل ماشین مجازی از این تلاش ها غافل است؛ دقیقاً اتفاقی که در مورد پردازنده هم رخ می دهد- زمان بندی پردازنده موجب ایجاد پردازش های بیشتری می شود تا ماشین های مجازی به سرویس دهی خود ادامه دهند. در این میان ممکن است کنترل منابع نیز در لایه مجازی سازی وجود داشته باشد که سیستم عامل Guest از آنها هم بی اطلاع است و این می تواند باعث گمراهی در گزارش گیری شود. داشتن ابزار مناسب برای نظارت بر عملکرد در لایه مجازی سازی باعث می شود گزارش و آمار دقیقی نسبت به ماشین های مجازی خود داشته باشید.
Veeam One به منظور استفاده در زیرساخت های مجازی سازی شده، ساخته شده است که باعث می شود اطلاعات دقیقی در مورد زیر ساخت و ماشین های مجازی خود داشته باشید.
بخش سوم: «عملکرد ماشین های مجازی را داخل سیستم عامل Guest (*) مانیتور کنید»
قبلاً گفته شده بود که عملکرد را داخل سیستم عامل ماشین مجازی مانیتور نکنید و حالا گفته می شود که این کار را انجام دهید. قضیه چیست؟ این کار زمانی درست است که عملکرد ماشین مجازی را در لایه مجازی سازی مانیتور کنید، شما نباید معیارهای عملکرد را به طور کامل در داخل سیستم عامل نادیده بگیرید. امروزه معیارهای عملکردی که داخل سیستم Guest وجود دارد نسبت به لایه مجازی سازی کمتر شده است. تعداد زیادی از کانترهای عملکرد ویندوز، مخصوص برنامه های اجرا شده داخل سیستم عامل Guest است، بنابراین نیاز است که شما نسبت به درون ماشین مجازی به اندازه بیرون آن دید داشته باشید. به علاوه تعدادی کانترهای عملکرد مخصوص مجازی سازی وجود دارد که می توانند داخل سیستم عامل Guest نصب شوند تا به سیستم عامل Guest اجازه دهند که بداند چه اتفاقی در لایه مجازی سازی رخ می دهد. اینها عموماً به عنوان بخشی از VMTools نصب می شوند، که به عنوان یک رابط بین سیستم عامل Guest و Hypervisor به کار می روند. برای رسیدن به حداکثر بازدهی در مانیتورینگ، شما به یک ابزار شبیه Veem ONE نیاز دارید تا بتواند هم داخل و هم خارج سیستم عامل Guest را مانیتور کند.
بخش چهارم: «مطمئن شوید که Storage به دقت مانیتور شده است»
مجازی سازی تنها، لایه ای از پشته محاسبات است، اما Storage حیاتی ترین لایه می باشد. در ساده ترین حالت، Storage یکی از اجزا کلیدی برای محیط مجازی است و با مدل گسترش سیستم های فیزیکی خیلی متفاوت است.
مجازی سازی باعث تقابل سیستم های Storage می شود و اکثر شیوه های نصب vSphere فرمی از محصولات SAN و NAS است. مجازی سازی می تواند باعث کند شدن دیسک ها بشود اگر تعداد زیادی بار، همزمان روی منابع Storage باشند که به درستی به کار گرفته نشده اند. برای اینکه در مجازی سازی Storage بدون هیچ مشکلی کار کند باید پارامترهای کلیدی شبیه تاخیر خواندن و نوشتن را روی DataStoreهای vSphere مانیتور کنید. اگر این پارامترها مانیتور نشوند این امکان وجود دارد که اضافه کردن یک ماشین مجازی روی منابع Storage اثر بگذارد و کارایی برنامه را به صورت قابل توجهی کاهش بدهد. ابزاری نظیر Veem ONE به مدیر vSphere اجازه می دهد تا به صورت دقیق پارامترهای حیاتی Storage را مانیتور و گزارش کند، برای اینکه مطمئن شود ماشین های مجازی و برنامه های آنها در حد انتظار کار می کنند.
بخش پنجم: «چگونه می توان شاخص های علمکرد سیستم را تفسیر کرد؟»
شما ممکن است تمام معیارهای سنتی که با سرورهای فیزیکی معنی پیدا می کند را بدانید اما در مجازی سازی تعداد زیادی معیارهای منحصر به فرد وجود دارد که در محیط سرورهای فیزیکی سنتی وجود ندارند. این معیارها به لایه ی مجازی سازی اختصاص داده شده اند و معیار مهمی در سنجش سلامت محیط های مجازی سازی به حساب می آیند. در نتیجه شما نمی توانید بفهمید که این معیارها چه هستند و نحوه عملکردشان در گزارش دهی و سلامت محیط مجازی چگونه خواهد بود. در محیط های مجازی منابع فیزیکی (سخت افزاری) به اشتراک گذاشته می شوند بنابراین معیارهای مجازی سازی باید با نحوه چگونگی به اشتراک گذاری منابع در بین ماشین های مجازی آشنا باشند. نقشه های مجازی و فیزیکی Hypervisor و بسیاری از این معیارها همچنین می توانند به جاهایی در میان لایه ی مجازی و فیزیکی اشاره کنند که تنگناهایی در آن مکان ها رخ داده است. مثالی از کارایی یک معیار منحصر به فرد روی ”CPU ready “, VM-Host می باشد که مدت انتظار یک VM را قبل از درخواستش برای پردازنده ها نشان می دهد. این درخواست ها بر روی هسته های فیزیکی CPU برنامه ریزی شده اند. این یک معیار کلیدی برای اطلاع خودمان است چون اگر VMها مدت طولانی را برای پردازنده ها منتظر شوند به شدت کند می شوند. این متریک نمی تواند داخل یک Os Guest اندازه گیری شود چون Os Guest از لایه های مجازی سازی آگاه نیست بنابراین نمی داند کدام لایه در حال انتظار است. پس دانستن اندازه CPU ready و آستانه قابل قبول برای آن حیاتیست اگر شما مشکلی در عملکرد داشته باشید. مموری(حافظه) بخش دیگری در محیط های مجازی است که نسبتاً پیچیده است. Hypervisor تکنیک های احیای حافظه بسیاری دارد که در طی تلاشی سعی به منظور حفظ حافظه فیزیکی مورد استفاده دارد. حافظه می تواند Overcommit شود بنابراین حافظه های مجازی بیشتری نسبت به ماشین های فیزیکی موجود به VMها داده می شود. در نتیجه معیارهای حافظه میتوانند درکشان سخت و تفسیرشان دشوار باشد. داشتن ابزار مانیتورینگ و گزارش دهی مثل Veeam One که لایه های مجازی سازی را می فهمد میتواند وظیفه دشوار تفسیر این معیارها را راحت تر کند.
بخش ششم: «سازگاری محیط های مجازی و درک روابط و وابستگی ها»
به لایه های مجازی، لایه پیچیده ای اضافه شده است که با محیط سرورهای فیزیکی مقایسه می شود. مجازی سازی تماماً در رابطه با اشتراک گذاری منابع می باشد. در اصل شما به جای انباری از منابع، مجموعه ای از منابع به اشتراک گذاشته، خواهید داشت که سازگاری کاملی بین روابط منابع فیزیکی و مجازی برقرار است. در اصل کنترل رابطه سخت افزارهای مجازی و فیزیکی بر عهده Hypervisor است و بیشترین تلاش این لایه استفاده از تکنیک هایی است که بتواند بیشترین بازدهی را از منابع داشته باشد. این امر باعث تلاش برای نظارت بیشتر می‌گردد. چرا که علاوه بر درک اهمیت معیارهای منحصر به فرد، روابط متقابلی نیز باید در زیرساخت های کلی وجود داشته باشد. نظارت کارآمد نیازمند درک صحیح بسیاری از وابستگی ها بین اشیاء و منابع در یک محیط مجازی می باشد. شما نیاز دارید که بدانید بر چه چیزی نظارت می شود و تاثیر این نظارت در سایر محیط های مجازی چیست. شما تاثیر این نظارت را در زمان رخ داد یک مشکل متوجه خواهید شد. بنابراین شرط این امر درک معنای گزارش های گرفته شده است تا شما بتوانید بگویید چه چیزی خوب است و چه چیز خوب نیست. و این امر مستلزم تبدیل شما به یک نیروی متخصص در این زمینه می باشد، بنابراین چرا از ابزاری مانند Veeam ONE استفاده نکنیم. Alertها در یک نگاه نشانه هایی از مسائلی را نمایش می دهند و به واسطه آنها کاربران اجاره رفع و حل و فصل مسائل را می یابند. این امتیازی برای مدیران محیط های مجازی است تا با زمان بیشتری بر روی برنامه ها و رضایتمندی سهامداران متمرکز شوند.
بخش هفتم: «به بهترین شیوه از آلارم ها استفاده کنید»
Alertها یک شیوه بسیار عالی هشدار دهی در زمان بروز مشکل در محیط مجازی است. Alertها شما را از شرایطی که برای آن طراحی شده با خبر می کند، که این باعث جلوگیری از بروز مشکلات بزرگ می گردد. در یک محیط مجازی، مشکلات به ظاهر ساده می تواند اثرات مخربی را بدنبال داشته باشد.Alertها یکی از کلیدهای اصلی امنیت است و به منظور آگاهی نسبت به وقایع حیاتی و میزان قدرت و عملکرد محیط مجازی و منابع موجود در آن می باشد قبل از آن که کاربر نهایی چیزی را احساس کند.
اما Alertها میتواند مانند شمشیر دولبه عمل کند: ممکن است شما Alertهای زیاد و یا اشتباهی را تنظیم کنید، که این باعث می شود تا کم کم آنها را جدی نگیرید. بعلاوه به منظور استفاده بهینه، می بایست از کارا بودن و تنظیم درست آنها اطمینان حاصل کنید. فعال کردن Alertهای با اهمیت؛ اگر شروع به فعال سازی تعداد زیادی Alert با درجه اهمیت پایین کنید، باعث از دست رفتن Alertها با اهمیت با وجود حجم بالای Alert می‌شود و یا موجب نادیده گرفتن آن می گردد. همچنین مطمئن شوید که دلایل و شرایط اعلام Alertها بیش از حد حساس نباشد، چون حساسیت و مدت Alertها از مهمترین تنظیمات آن بشمار می رود و تنظیم اشتباه آن موجب بوجود آمدن Alertها اشتباه می شود. این که میزان استفاده از CPU به 100% برسد و حدود یک دقیقه هم بطول بینجامد مشکل نیست و نیازی به Alertها ندارد ولی اگر این میزان استفاده تا حدود 5 دقیقه ادامه پیدا کند، شاید نیاز به بررسی داشته باشد. یکی دیگر از نکات کلیدی نظارت بر ظرفیت DataStore می باشد؛ پر شدن ظرفیت VMFS شرایط بسیار بدی را به وجود خواهد آورد. دیگر منابع مهمی که می بایست بر آنها نظارت شود و برای آنها آلارم تنظیم شود Disk Latency، میزان استفاده از Memory و CPU می باشد. در کنار استفاده از آلارم برای نظارت عملکرد محیط مجازی، شما می بایستی از آلارم ها برای رخدادهای خاصی مانند تغییر در سیستم برق رسانی، تغییر در Snapshot، تغییر در تنظیمات کلاستر و HA نیز استفاده کنید. نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید قابلیت تنظیم آلارم در سطوح مختلف ساختار مجازی سازی شده سازمان است. شما می توانید آلارم را برای VM ،Host ،Cluster و دیتاسنتر تنظیم نمایید. مراقب باشید از قرار دادن آلارم های کم اهمیت در سطوح بالای vCenter بپرهیزید؛ زیرا باعث بالا رفتن میزان هشدار دهی سیستم مانیتورینگ می گردد. از تنظیم شدن آلارم ها بر روی ماشین های حیاتی مطمئن شوید و از تنظیم آلارم بر روی ماشین های غیر حیاتی تا حد امکان خودداری کنید. نرم افزار Veeam One بالغ بر 125 آلارم از پیش تعریف شده را با بهترین تنظیمات که حاصل سالها تجربه و تحلیل های پیشرفته است در خود دارد.
بخش هشتم: «رخدادهایی که در محیط مجازی تان رخ می دهد را با معیارهای کارایی ارتباط دهید.»
از آنجایی که محیط مجازی با تعدادی از بخش های متحرک، وابستگی ها و روابط پیچیده منابع گره خورده است، مشکلات عیب یابی که در این محیط اتفاق می افتد می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. به دلیل اینکه محیط های مجازی ذاتاً به اشتراک گذاشته شده اند، زمانی که مشکلی در این محیط به وجود بیاید می تواند اثرات بزرگی داشته باشد، در نتیجه برطرف کردن سریع آن مشکل امری ضروری است. یکی از چالش های محیط مجازی این است که تغییرات می توانند عواقب گسترده ای داشته باشند. یک تغییر کوچک در تنظیمات Cluster ،Host یا vSwitch می تواند باعث به وجود آوردن مشکلات برای تعداد زیادی از VMها شود. در نتیجه یافتن نوع، زمان و محل تغییر و این که توسط چه کسی این تغییر به وجود آمده ضروری خواهد بود. وقتی یک مشکل دور از انتظار رخ می دهد، زمانی که همه چیز به خوبی در حال اجرا است، اولین سوالی که به ذهن می رسد چیست؟ معمولاً: “چه چیز تغییر کرده است؟” هر نوع تغییر در یک محیط می تواند خطرناک باشد، اما در یک محیط مجازی از آنجایی که تغییرات اثرات گسترده تری دارند می تواند خطرناکتر باشد. بنابراین وقتی که یک مشکل به وجود می آید اگر شما در همان زمان بروز مشکل بفهمید که چه تغییری رخ داده، می تواند به شما در پیدا کردن دلیل این مشکل کمک کند. برای مثال یک VM که در حال اجرای سرور Exchange می باشد ناگهان با مشکلی مواجه می گردد که باعث می شود ایمیل در دسترس نباشد. با جستجو در میان رخدادها، می توانید ببینید که یکی از ادمین های Vmware تغییراتی در منابع برای این ماشین به وجود آورده است و در حال حاضر استفاده منابع برای آن VM محدود شده است که این باعث بروز چنین مشکلی شده است. توانایی ارتباط دادن رخدادها و تغییرات به وجود آمده در یک محیط مجازی می تواند حل مشکلات را بسیار آسانتر کند. Veeam ONE می تواند این ارتباط را به وجود آورد، بنابراین شما می توانید به سادگی اثراتی که رخدادها و تغییرات روی کارایی محیط مجازی تان دارند را مشاهده کنید.
بخش نهم: «از vCenter Server زیاد کار نکشید»
_توزیع حجم کاری VMها به صورت خودکار با کمک قابلیت DRS و Storage DRS
_راه‌اندازی و مدیریت مرکزی Distributed Switch
_مدیریت Hostها با قابلیت DPM
دیتابیس برای قابلیت های و ویژگی های مناسبی که vCenter Server ارائه می کند بسیار حیاتی است و نمی تواند بدون آن راه اندازی شود و همچنین هر مشکلی که روی این دیتابیس پیش بیاید می تواند باعث از کار افتادن vCenter شود. رشد پایگاه داده که در نتیجه درج تمامی آمار عملکردها است می تواند باعث ایجاد خطرهای غیر ضروری و نزول عملکرد تنها نقطه مدیریت مرکزی (vCenter Server) شود. بجای حجم کاری اضافی که vCenter Server شما متقبل می شود، این مسئله می تواند به وجود آید که بارگذاری مجدد یکسری از کارهای تکراری مانیتورینگ به یک شخص سومی (ابزار ثانویه) سپرده شود. انجام اینکار مزایای متعددی دارد.
اول اینکه می توان به طور اتومات سایز دیتابیس را کاهش داد که باعث می شود vCenter قابلیت مدیریت بیشتر و عملکرد بهتری داشته باشد. این مسئله اجازه می دهد که vCenter روی قابلیت های مهمتر بجای گرفتن آمار تمرکز بیستری داشته باشد در حالیکه ابزارهای دیگری که هدفمندانه برای این کار ساخته شده اند به مراتب عملکرد بهتری روی این کار دارند. با استفاده از Veeam ONE شما با یک تیر دو نشان خواهید زد: شما ابزار مانیتورینگ و گزارش گیری بهتری می توانید داشته باشید و همچنین می توانید از بار اضافی Vcenter ممانعت بعمل آورید.
بخش دهم: «Storage یک امر حیاتی و شایان توجه است»
Storage پایه و اساس یک محیط مجازی است، زیرا به عنوان خانه ای برای VMها که فایل های دیسک های مجازی در آن قرار دارد، سرویس می دهند. در مقایسه با سایر منابع میزبان‌ها، منابع ذخیره سازی به دلیل اتکا به دیسک های سخت مکانیکی همچنان از کندترین منابع می باشند. با وجود دیسک های بسیار سریع SSD، اما منابع ذخیره سازی هنوز هم به عنوان منبع محاسباتی سریعی محسوب نمی شود. Storage یکی از پیچیده ترین منابع سخت افزاری هاست می باشد و I/O از طریق اجزایی مانند I/O adapter و Queues حرکت می کنند و این راهی برای رسیدن VM به منابع ذخیره سازی می باشند. در بسیاری از محیط های VMware، منابع ذخیره سازی در اکثریت مواقع یک SAN یا NAS می باشند که به صورت مستقیم یا از طریق شبکه در دسترس هستند. در نتیجه مسیر ذخیره سازی طولانی تر و پتانسیل آن برای بروز مشکل بیشتر خواهد بود. از آنجا که ذخیره سازی یک منبع مهم و پیچیده است، نظارت بر آن نیز برای اطمینان از صحت کارکرد حیاتی می باشد. شما نمی توانید از ذخیره سازی چشم پوشی کنید و فرض کنید همه چیز خوب است. مشکلات اساسی بسیاری وجود دارد که دیده نمی شود و می تواند عملکرد VMهای شما را تحت تاثیر قرار دهد. شاخص سلامتی ذخیره سازی (Input/Output Operations per second (IOPS و latency می باشد که به شما چگونگی اشغال منبع ذخیره سازی و تاخیر زمانی تلاش برای دسترسی به منبع ذخیره سازی را می گوید. IOPS نشان دهنده مقدار I/O تولید شده در VMها و Latency زمان لازم برای رسیدن I/O از VM به منابع ذخیره سازی می باشد. شما با نظارت مداوم بر روی آمارها، می توانید زمان شکل گیری یک Bottleneck را قبل از تاثیر بر روی عملکرد VMها پیش بینی کنید. همچنین شما نیازمند درک روندها و الگوهای استفاده طبیعی می باشید. بنابراین می توانید بی‌نظمی‌ها و برنامه های پیش رو را برای تامین نیازهای ذخیره سازی آتی را کشف کنید. VeeamONE در این مورد هم به کمک شما می آید، شما به راحتی عملکرد ذخیره سازی خود را درک می کنید و مطمئن می شوید که منابع ذخیره سازی حیاتی خود را بهینه پیکربندی کرده اید. VeeamONE قابلیت نظارت کامل بر روی ذخیره سازی را فراهم می کند، از جمله فضای دیسک ها و نظارت بر روی Datastoreها.
منابع کلیدی محیط مجازی را به منظور نظارت (Monitor)، بهتر بشناسید
محیط های مجازی موجب ایجاد آمارهای بسیار زیادی از منابع درون خود می شوند. بسیاری از این آمارها، آمارهای سنتی نیست، بلکه آمارهای مختص محیط مجازی می باشد. در نتیجه دانستن اینکه چه منابعی می بایست بسیار دقیق تحت نظر گرفته شوند بسیار مهم و همچنین بسیار دشوار است. برخی از شاخص ها بسیار مناسب برای آگاهی از وضعیت سلامت و میزان استفاده از منابع هستند و برخی دیگر از آمارها مناسب برای عیب یابی (T-Shoot) هستند. شما می بایستی از آمارهای کلیدی هر منبع آگاه باشید، بنابراین می توانید وضعیت کارکرد آنها را بدانید و نگرانی ها و تنگنا(Bottleneck)ها را شناسایی کنید. در لیست زیر شرح مختصری در مورد هر منبع، و چگونگی کارکرد آن در محیط مجازی آمده است.
پردازنده (CPU)
دسترسی به پردازنده فیزیکی می بایستی به صورت پویا باشد، و ماشین ها برای رسیدگی به درخواست خود می بایست در صف منتظر بمانند. برای درک بهتر، می توان از یک رستوران بعنوان مثال استفاده کرد، ماشین ها برای گرفتن میز می بایستی در صف منتظر بمانند. ماشین های با میهمان بیشتر (پردازنده مجازی بیشتر)، برخی مواقع می بایستی برای بدست آوردن میز بزرگتر بیشتر صبر کنند؛ در حالی که ماشین های تنها (تک پردازنده) بسیار سریعتر و راحت تر صندلی برای نشستن بدست می آورند. برخی از ماشین ها که مهمتر هستند در صف ویژه ای می ایستند (VIP) و می توانند سریعتر بنشینند. بنابراین نظارت بر سرعت سرویس دهی به هر ماشین و تعداد پردازنده (فیزیکی) ای که ماشین استفاده می کند در محیط مجازی تعیین کننده است.
حافظه
مدیریت حافظه می تواند در محیط مجازی بسیار پیچیده باشد. حافظه ی ماشین ها می تواند از کل حافظه هاست بیشتر باشد. زمانی که بیش از میزان حافظه موجود هاست به حافظه نیاز باشد، از Disk استفاده می شود. نظارت بر میزان حافظه ی فعال (Active) و Swap File موجود بر روی دیسک هر ماشین بسیار مهم است. تخمین درست حافظه مورد نیاز ماشین و به حداقل رساندن Swap File، تاثیر بسزایی بر عملکرد ماشین خواهد داشت.
دیسک Disk
همانند پردازنده، ورودی-خروجی (I/O) دیسک هر ماشین می بایستی برای رسیدگی به درخواست خود در یک صف منتظر بماند، از طریق Hypervisor، به ورودی-خروجی (I/O) فیزیکی (هاست) و از آنجا به مقصد نهایی خود ارسال شود. دلیل پیچیدگی و طولانی شدن مسیر ورودی-خروجی (I/O) دیسک، اغلب استفاده از فضای اشتراکی (Shared Storage) می باشد. بسیار مهم است که در این مسیر پیچیده Bottleneckهای موجود را شناسایی کنید و آنها را برای جلوگیری از بالا رفتن زمان ورودی-خروجی (I/O) ماشین ها از سر راه بردارید.
شبکه
شبکه منبعی است که کاربرد فراوانی دارد. عموماً تعدادی از کارت شبکه های فیزیکی را داخل یک Host، برای ایجاد پهنای باند بیشتر در شبکه، کنارهم قرار می دهند. نظارت داشتن روی ترافیک شبکه مسئله بسیار مهمی است، برای اینکه مطمئن شوید vSwitchها، کارت شبکه فیزیکی کافی برای سرویس دادن به VMهای متصل به خودشان را دارند و همچنین برای اینکه هیچ Packetای از بین نرود.
در جدول زیر تعدادی از پارامترهای کلیدی برای مانیتور کردن هر یک از منابع آمده است:
| Network | Disk | Memory | CPU |
| Network Usage | Disk Commands (IOPS) | Memory Swapped | CPU Ready |
| Network Dropped Tx | Disk Total Latency | Memory Active | CPU Usage |
| Network Dropped Rx | Disk Queued | Memory Ballooned | CPU Used |
دانستن اینکه چه چیزی مانیتور شود مهم است، اما داشتن یک ابزار مناسب برای مانیتور مهم تر است. VeemOne میزان بار و مصرف منابع را روی Hostها، Clusterها و DataStoreها با یک دید کامل نسبت کل مسیر منتهی به VMها، مانیتور می کند. VeemOne هم به شما یک دید کلی از اطلاعات مفید هر یک از Objectها می دهد و هم می تواند اطلاعات کاملی از هر کدام را در اختیارتان بگذارد.
خلاصه
نظارت روی محیط مجازی کاملاً حیاتی است و شما نمی توانید بنشینید و انتظار داشته باشید که همه چیز به خوبی پیش برود. محیط های مجازی بزرگ و پیچیده هستند و بروز یک مشکل کوچک اگر به سرعت حل نشود می تواند سریعاً گسترش یابد و به مشکلی بزرگ تبدیل شود. داشتن یک آلارم مناسب به شما این اطمینان را می دهد که به محض بروز مشکل از آن آگاه خواهید شد. یک ابزار مانیتورینگ مناسب به شما اجازه می دهد تا علائمی که ممکن است باعث بروز مشکل شوند را ببینید و بتوانید از آن پیشگیری کنید.
(*) به سیستم عامل نصب شده بر روی ماشین مجازی Guest Operating System گفته می شود.
